1.0 Pengenalan
Peranti elektronik kuasa adalah peranti
elektronik yang bertindak sebagai suis dan boleh
dikendalikan pada kadaran kuasa yang tinggi.
Antara peranti-peranti yang akan dibincangkan dalam bab ini ialah seperti:-
Ø Penerus terkawal silikon (Silicon controlled Rectifier)
Ø Triak
Ø GTO-SCR ( Gate Turn-Off SCR)
Ø Diod Kuasa dan
Ø Transistor Kuasa
2.0 Penerus
Terkawal Silikon (SCR)
Rajah 1.1(a) dan 1.1(c) menunjukkan struktur
binaan dan rupa bentuk fizikal Tiristor yang lazim digunakan. Manakala rajah
1.1 (b) merupakan rajah simbol Tiristor.
Rajah 1.1 : Struktur binaan dan
bentuk fizikal SCR
2.1 Struktur dan
Simbol SCR
SCR adalah peranti separa pengalir empat lapis seperti ditunjukkan
di Rajah 1.1(a) dan Rajah 1.1(b). Terdapat tiga terminal yang dipanggil Anod,
Katod dan Get.
Anod adalah terminal positif peranti
manakala katod adalah terminal negatif
peranti.
Ø Get merupakan terminal yang akan menerima voltan picuan yang
digunakan untuk mengawal ON/OFF peranti.
Ø Peranti ini adalah peranti satu arah yang mana ia akan membenarkan
arus mengalir pada satu arah sahaja.
2.2 Pemicuan SCR
SCR hanya akan ON apabila satu denyut arus positif dikenakan di
terminal getnya dan pada masa yang sama terminal anod adalah lebih positif
berbanding katod. Picuan ini akan menyebabkan arus pincang hadapan (foward
current) mengalir dari anod ke katod. Pada
masa ini terminal anod-katod berada dalam keadaan litar pintas. Arus pincang
hadapan ini akan terus mengalir walaupun voltan picuan pada get dihentikan
selagi terminal anod-katod berada dalam keadaan pincang hadapan. Operasi SCR ini
boleh dihentikan beroperasi dengan salah satu cara berikut:
a.
Arus yang mengalir kehadapan
dikurangkan dari nilai arus pegang peranti(
IhIholding)
yang boleh didapati dari helaian data pembuat.
b.
Pintaskan terminal anod dan
katod.
c.
Alirkan arus dalam arah yang
bertentangan ataupun terminal anod-katod
dipincang songsang.
Rajah 1.2 menunjukkan bagaimana SCR dapat dihidupkan pada sumber
bekalan a.t. dengan cara memberikan voltan picuan pada terminal getnya.
(a) SCR dalam keadaan OFF apabila tiada voltan
get di kenakan
(b) SCR ON bila dikenakan voltan get
Rajah 1.2 : Menghidupkan SCR pada sumber
bekalan a.t.
Ketika S1 dibuka tiada arus yang mengalir
pada beban RL (lampu) seperti yang ditunjukkan di Rajah 1.2 (a) dan (b).
Apabila suis S1 ditutup maka terminal get akan menerima arus picuan dan memicu
SCR. Picuan ini menyebabkan arus mengalir dari anod ke katod SCR dan lampu akan
menyala. Apabila suis S1 dibuka arus masih mengalir ke beban atau lampu masih
menyala. Untuk mematikan SCR, terdapat tiga kaedah boleh dilakukan iaitu,
dengan cara memintaskan terminal anod-katod, memutuskan bekalan arus ke anod
ataupan menterbalikkan punca bekalan voltan supaya arus songsang mengalir dari
katod ke anod.
Rajah 1.3 Rajah
1.4
Rajah 1.3 : Mematikan SCR dengan
cara memintaskan terminal A-K.,
Rajah 1.4 : Mematikan SCR dengan
cara memutuskan arus IA.
Rajah 1.3 menunjukkan bagaimana SCR dimatikan
dengan cara memintaskan anod dengan katod. Dengan ini tiada arus akan mengalir
dari anod ke katod. Kaedah lain untuk mematikan SCR adalah dengan meletakkan
suis S2 seperti Rajah 1.4. Apabila suis S2 dibuka maka tiada arus dapat
mengalir dari anod ke katod atau arus pincang hadapan adalah sifar iaitu kurang
daripada Ih. Untuk menghidupkan SCR ini maka kedua-dua
suis S1 dan S2 perlu ditutup. Pada keadaan normal SCR tidak akan hidup jika
arus mengalir dari katod atau pada arah yang bertentangan. Kebaikan SCR yang
nyata adalah dengan arus picuan yang kecil ia dapat mengawal arus beban yang
tinggi. Selain daripada itu SCR adalah sebagai peranti pensuisan yang laju.
Dengan hanya satu denyut lazimnya hanya satu mikrosaat hingga dua mikrosaat
pada get ia dapat menghidupkan SCR.
2.3 Lengkuk Cirian I-V bagi SCR
Rajah 1.5 menunjukkan gambarajah
lengkuk cirian I-V bagi SCR.
Rajah 1.5 : Lengkuk Cirian I-V bagi SCR
Lengkuk cirian SCR hampir sama dengan lengkuk
cirian diod biasa kecuali terdapatnya sebahagian kawasan di peringkat awal yang
menggambarkan arus depan yang tersekat seketika.
Semasa pincang depan (VF), ketika
IG=0, tiada arus anod (IA) yang dialirkan oleh SCR itu
kecuali sedikit arus bocor. Sekalipun VF dinaikkan, IA
tetap tiada melainkan sedikit kenaikan arus bocor. Arus pada paras ini
dinamakan Arus Sekat Depan ( Forward
Blocking Current ).
Dengan keadaan IG masih 0 dan VF
terus dinaikkan, akan sampai pada suatu nilai voltan di mana IA
tiba-tiba mengalir dan meninggi dengan cepat. Nilai VF pada masa itu
khususnya dinamakan Voltan Pecah Tebat Depan (Forward Breakover Voltage, VBRF1). VBRF1
ialah ketika IG = 0.
Jika ada IG ( disebabkan oleh
voltan positif kepada pintu ), yang di dalam rajah itu dilabelkan sebagai IG2,
kejadian voltan pecah tebat depan akan berlaku lebih awal lagi (VBRF2).
Takat VBRF boleh direndahkan lagi dengan menambahkan nilai IG.
Begitulah seterusnya sehingga jika IG dilaras kepada suatu nilai
yang cukup tinggi, SCR akan berlagak seperti diod biasa.
Sewaktu SCR dipincang songsang (VR),
SCR tidak akan mengalirkan arus kecuali sedikit arus bocor atau arus sekat
songsang. Jika VR terlalu tinggi, akan sampai ke takat voltan pecah
tebat songsang. SCR bertindak seperti diod biasa dalam keadaan pincang
songsang.
Arus Penahan ( Holding Current ) ialah paras di mana arus SCR berpindah dari
keadaan tersekat ( OFF ) kepada
keadaan pengaliran ( ON ).
Semasa pincang hadapan, SCR mempunyai dua
keadaan operasi iaitu keadaan “OFF”
dan “ON” ( rujuk rajah 4.3 ). Semasa
keadaan “OFF”, SCR bertindak seperti
litar terbuka manakala semasa keadaan “ON”
SCR bertindak seperti litar tertutup.
Semasa pincang songsang, SCR bertindak
seperti litar terbuka.
tanpa
isyarat picuan diberi isyarat
picuan SCR
pincang songsang SCR
pincang depan Rajah 1.6 : Keadaan SCR semasa pincang
depan dan pincang songsang
2.4 Operasi SCR
Seperti diod biasa, untuk membolehkan arus mengalir melalui SCR,
anod mestilah diberikan voltan pincang depan. Namun begitu, bagi SCR, voltan
pincang depan itu masih belum boleh mengalirkan arus. Hanya setelah get
diberikan voltan positif yang seketika ( denyut ) dengan magnitud yang cukup,
barulah berlaku pengaliran arus dari anod ke katod.
Sebaik saja SCR beroperasi, voltan denyut positif pada get tadi
sudah tidak diperlukan lagi, get telah hilang daya kawalannya. Walaupun denyut
positif itu kemudiannya dihapuskan, SCR masih boleh terus mengalirkan arus
tinggi tanpa henti.
Operasi SCR hanya boleh dihentikan dengan
beberapa cara, di antaranya ialah dengan:-
Þ
memutuskan
litar laluan arus SCR, misalnya dengan meletakkan alat pemutus litar pada
mana-mana tempat laluan arus.
Þ
memintaskan
anod dan katod.
Þ
mematikan
bekalan voltan positif pada anod.
Þ
menukar
kekutuban voltan kepada anod itu menjadi negatif.
2.5 Kegunaan SCR
Peranti ini sangat popular digunakan dalam
pensuisan kuasa dan dalam sistem pengawal kuasa tinggi. Ia boleh beroperasi
dengan voltan yang bernilai sehingga 1000 volt dan beroperasi pada nilai arus
sehingga kepada 1000A jika dibandingkan dengan peranti diod biasa. Oleh kerana
ia dinamakan penerus terkawal silikon maka ia banyak terlibat dalam penukaran
voltan dan arus au kepada voltan dan arus at. Ia juga berfungsi untuk mengawal
magnitud-magnitud gelombang keluaran ini. SCR juga membolehkan pensuisan voltan
dan arus beban yang besar dari sumber arus dan voltan pensuisan yang kecil. Contoh penggunaan yang paling mudah adalah
seperti dalam litar kawalan statik yang boleh digunakan pada sistem amaran
penceroboh seperti yang ditunjukkan pada Rajah 1.7.
Rajah 1.7: Litar Kawalan Statik
Suis-suis S1 dan S2
adalah suis yang sentiasa tertutup. Jika salah satu suis tersebut terbuka, SCR
akan dihidupkan dan jika beban adalah mentol maka ia akan menyala. Apabila S1
atau S2 ditutup semula SCR masih berfungsi. Untuk mematikan SCR suis
RESET perlu dibuka semula ini menyebabkan arus yang mengalir dari anod ke katod
kurang dari Ih. SCR juga boleh digunakan sebagai penerus terkawal di
mana voltan keluaran a.t. purata dapat dikawal kepada nilai-nilai tertentu.
Rajah 1.8 di bawah menunjukkan bagaimana SCR digunakan pada sumber voltan a.u.
untuk menghasilkan voltan keluaran a.t. yang boleh dikawal pada beban RL.
Manakala Rajah 1.9 pula menunjukkan bentuk gelombang voltan merentasi beban RL,
voltan picuan pada terminal get dan juga voltan sumber bekalan Vs.
Perhatikan voltan keluaran merentasi RL adalah merupakan voltan a.t
dan nilai puratanya boleh dikawal dengan mengawal sudut picuan α (iaitu dengan
melaraskan nilai perintang bolehubah RV)
Rajah 1.8
: SCR digunakan sebagai penerus terkawal satu fasa
Rajah 1.9
: Rupabentuk gelombang Vs, Vg dan VRL
3.0 Triak
Triak merupakan peranti dwi-arah iaitu ia
boleh beroperasi ketika masukan positif
mahupun negatif. Triak adalah peranti tiga
terminal dan boleh dianggapkan dua SCR
yang disambung secara selari berlawanan arah (anti-parallel).
3.1
Struktur
Dan Simbol
Triak mempunyai lapisan NPNP selari dengan
lapisan PNPN. Susun atur bahan empat dan get (G). Jika keseluruhan struktur
simpang P-N triak diteliti, arus dilihat boleh melalui lapisan PNPN atau NPNP.
Oleh kerana triak boleh mengalirkan arus dalam kedua-dua hala, simbol triak
mengandungi dua diod yang bersemuka dalam arah yang berlawanan seperti yang
ditunjukkan dalam Rajah 1.10.
Rajah
1.10 : Struktur dan simbol Triak
Rajah 4.5 : Litar setara TRIAK
menggunakan SCR
3.2
Ciri-ciri
Triak
Graf dalam Rajah 1.12 mewakili pengendalian
triak yang lazim tanpa pembekalan arus get. Apabila voltan mara bertambah, arus
kecil mengalir dalam triak. Arus yang kecil ini ialah arus bocor. Apabila
voltan mara mencapai titik pecah lampau, arus pada triak mula mengalir.
Perhatikan voltan telah jatuh melintangi triak. Voltan ini dibekalkan kepada
beban
Rajah 1.12 :
Graf ciri volt-ampiar
untuk triak
3.3 Aplikasi Triak
Triak sesuai digunakan untuk mengawal litar yang menggunakan arus
a.u. SCR adalah merupakan peranti satu arah sahaja oleh itu ia hanya boleh
beroperasi bagi separuh kitar positif sahaja manakala Triak boleh beroperasi
dalam kedua-dua kitar iaitu pada kitar positif dan kita negatif. Rajah 1.13
menunjukkan salah satu contoh sambungan litar penggunaan Triak untuk mengawal
kuasa atau voltan a.u. pada beban RL. Sekiranya perintang RL digantikan dengan lampu, maka
kecerahan lampu boleh dikawal dengan melaraskan perintang bolehubah R2.
Rajah 1.13 : Contoh Penggunaan Triak
sebagai litar kawalan A.U.
Rajah 1.14 : Rupabentuk gelombang VS, Vg dan VRL bagi litar
kawalan A.U seperti litar pada rajah 1.13.
Gabungan kapasitor C1 dan perintang bolehubah
R1 akan menyebabkan voltan get akan terlengah (delayed) sebanyak α darjah
daripada voltan masukan. Pada separuh kitaran positif, triak akan dipicu pada
sudut α manakala pada separuh kitaran negatif triak akan dipicu pada sudut (π +
α). Nilai α ini boleh diubah dengan melaraskan nilai perintang bolehubah R2.
Voltan keluaran r.m.s. merentangi beban akan berubah berkadar songsang dengan
nilai sudut picuan α di mana semakin besar nilai sudut picuan maka semakin kecil
nilai r.m.s. keluaran. Rupabentuk gelombang bagi voltan masukan VS, voltan picuan Vg dan voltan
keluaran pada beban RL, VRL adalah seperti yang ditunjukkan pada rajah 1.14 di
atas.
4.0 GTO-SCR
(Gate Turn-Off SCR)
GTO-SCR adalah satu peranti elektronik kuasa
uni-kutub. Ia memerlukan picuan positif
pada terminal get
untuk “ON”. Apabila terminal get dikenakan isyarat picuan negatif ia
akan bertukar kepada keadaan “OFF”. Sifat ini
merupakan satu kelebihan bagi GTO-SCR berbanding dengan SCR.
4.1 Simbol dan Ciri-Ciri GTO-SCR
Rajah 1.15 menunjukkan simbol GTO-SCR dan rajah 1.16 pula
menunjukkan lengkung ciri I-V nya.
Rajah 1.15 : Simbol GTO-SCR
Rajah 1.16 : Ciri-ciri I-V GTO
Rajah 1.17 : Lengkung Ciri I-V GTO-SCR
GTO boleh dihidupkan dengan memberikan
denyut positif kepada kaki get. GTO
akan terus berfungsi walaupun tanpa denyut
positif. GTO boleh dimatikan dengan memberikan denyut negatif kepada kaki get
dan ini menyebabkan Ig negatif mengalir dalam jumlah yang banyak. Ig negatif
ini akan mengalir dalam beberapa mikrosaat sahaja. Kedua-dua keadaan ini
dikawal oleh arus get ( Ig).
Apabila Ig mencapai nilai maksimun, arus
pada anod mula mengalami kejatuhan
manakala voltan, VAK yang melalui peranti ini mula meningkat. Keadaan ini boleh
dilihat pada ciri-ciri I-V dalam Rajah 1.17.
4.2 Aplikasi GTO-SCR
GTO juga berfungsi seperti SCR yang digunakan dalam pensuisan
kuasa dan dalam sistem pengawal kuasa tinggi. Ia mempunyai beberapa kelebihan
jika dibandingkan dengan SCR.
5.0 Bipolar
Junction Transistor (BJT)
5.1 Pengenalan
Asas kepada sistem elektronik yang
berbagai-bagai pada masa kini adalah peranti separuh pengalir. Satu daripada
peranti separuh pengalir yang banyak digunakan adalah Transistor Simpang
Dwikutub (Bipolar Junction Transistor) atau lebih dikenali sebagai BJT. Ia
digunakan sebagai penguat dan juga sebagai suis logic.
Tidak seperti diod yang terbentuk dari bahan
separuh pengalir dua lapis ( simpang pn),
BJT merupakan separuh pengalir tiga lapis.
Oleh itu terdapat tiga terminal iaitu :
·
Pemunggut
(collector) : C
·
Tapak (base) : B
·
Pemancar
(pemunggut) : E
BJT merupakan peranti “dwikutub”
kerana kedua-dua pembawa arus majority dan pembawa arus minority memainkan
peranan di dalam aliran arus. Jumlah aliran arus dari satu terminal terminal
yang lain boleh dikawal. Terdapat dua jenis transistor BJT iaitu jenis PNP dan
NPN.
Rajah 1.18 : Transistor BJT (a) jenis PNP dan
(b) jenis NPN
Rajah 1.18 menunjukkan kedudukan setiap
terminal dan juga symbol BJT jenis PNP dan NPN. Tapak merupakan terminal
ditengah-tengah dan ia lebih nipis daripada lapisan pemancar dan pemunggut.
Anak panah pada rajah 1.18 menunjukkan arah pengaliran arus iaitu dari bahagian
P ke N. Untuk transistor PNP adalah dari
E ke B, manakala dari B ke E untuk jenis NPN
Menggunakan analog diod, transistor adalah dua diod yang disambung
seperti yang ditunjukkan pada rajah 1.19.
Oleh itu cara kerja transistor BJT adalah berasaskan cara kerja diod.
Rajah 1.19 : (a) Transistor PNP dan (b) Transistor
NPN
5.2 Kendalian
Transistor
Transistor
perlu dipincang dengan betul untuk membolehkannya berkendali. Rajah 1.20
menunjukkan pincang yang betul bagi transistor NPN.
Rajah 1.20 : Pincangan transistor NPN
Bagi
membolehkan elektron yang dipancarkan daripada pemancar diterima oleh
pemunggut, litar masukan iaitu simpang antara tapak dan pemancar perlu
dibekalkan dengan voltan pincang depan yang mencukupi supaya rintangan simpang
tersebut rendah. Keadaan ini membolehkan electron bergerak dari pemancar ke
tapak.
Litar
keluaran iaitu simpang antara tapak dan pemunggut pula mestilah dipincang
songsang supaya kebanyakan electron yang sampai di tapak, akan ditarik ke
pemunggut yang bercas positif (kerana dipincang songsang). Voltan di litar
keluaran dinamakan voltan keluaran.
Pengedopan
tapak yang sangat ringan memainkan peranan yang sangat penting kerana hanya
sedikit sahaja electron terserap dibahagian ini. Electron yang selebihnya
diterima di pemunggut.
Lazimnya 99%
electron akan ke pemunggut dan hanya 1% diserap ke tapak. Rumus yang
menunjukkan hubungkait antara arus pemancar IE dan arus
tapak IB dan arus pemunggut IC ialah :
IE = IC
+ IB
Rajah 1.21 : Pengaliran arus dalam transistor
NPN
Gandaan arus
AT dari tapak ke pemunggut diberi dalam spesifikasi transistor. Gandaan ini
dikenali sebagai βAT atau
hFE dan diwakili oleh
formula
Bagi
transistor PNP, cara memberi pincang kepada adalah seperti rajah 1.22. Oleh
kerana kekutuban bekalan adalah berbeza arah arus juga berbeza seperti yang
ditunjukkan dalam rajah tersebut.
Rajah 1.22 : Pincang dan pengaliran arus
dalam transistor PNP
5.3 Tatarajah Transistor
Transistor
BJT boleh disambung di dalam sesuatu litar elektrik menggunakan tiga cara
(tatarajah) atau konfigurasi iaitu :
·
Pemancar
sepunya : CE (common emitter)
·
Tapak
sepunya : CB (common base)
·
Pemunggut
sepunya : CC (common collector)
Cara sambungan ini menunjukkan terminal mana
yang akan disambung dengan isyarat masukan dan di terminal mana isyarat
keluaran akan diambil, rujuk Jadual 1.1.
Cara transistor BJT beroperasi bergantung kepada konfigurasi atau cara
sambungannya.
Jadual 1.1 :
Penentuan konfigurasi sambungan BJT
Konfigurasi |
Terminal masukan |
Terminal keluaran |
CE |
B |
C |
CB |
E |
C |
CC |
B |
E |
Tatarajah
yang berbeza memberikan kesan yang berbeza terhadap isyarat. Perbezaan ini
merangkumi aspek :
a)
Gandaaan
arus – nisbah arus keluaran kepada arus masukan.
b)
Gandaan
voltan – nisbah voltan keluaran kepada voltan masukan.
c)
Gandaan
kuasa – hasil darab gandaan voltan dengan gandaan arus.
d)
Keadaan
fasa.
Tatarajah sesuatu transistor ditentukan oleh tamatan sepunya litar masukan
dan litar keluaran.
Rajah 1.23 menunjukkan tiga tatarajah
transistor. Tatarajah ini adalah asas kepada litar penguat dan litar suis.
Rajah 1.23 :
Tatarajah transistor
5.4 Transistor
Sebagai Penguat
Transistor berkeupayaan melakukan penguatan terhadap isyarat
elektrik. Gandaan, hasil daripada penguatan yang dilakukan oleh transistor,
member kesan seperti suara bertambah kuat dan nilai isyarat bertambah tinggi.
Penguat terdapat dalam bentuk tatarajah tapak sepunya, tatarajah pemancar
sepunya dan tatarajah pemunggut sepunya.
Jadual 1.2 menunjukkan gambarajah skema litar asas penguat untuk
ketiga-tiga tatarajah transistor serta
perbezaan antara ketiga-tiganya dari aspek gandaan arus, gandaan voltan,
gandaan kuasa serta keadaan fasa.
Jadual 1.2 : Tatarajah penguat
Penguat pemancar sepunya adalah penguat yang paling kerap
digunakan kerana ia dapat menghasilkan gandaan yang tertinggi seperti yang
telah ditunjukkan dalam Jadual 1.2. Litar
seperti yang telah dibincangkan sebelum ini ialah litar asas penguat. Untuk
membolehkan penguat berfungsi dengan baik beberapa komponen lain pelu ditambah
kepada litar tersebut seperti ditunjuk dalam Rajah 1.24.
Nota : Bekalan VBB tidak dimasukkan
dalam litar pada rajah 1.7 kerana voltan pincang yang diperlukan oleh
transistor diperolehi daripada VCC
melalui perintang R1.
Rajah 1.24 : Penguat pemancar sepunya
5.5 Transistor
Sebagai Suis
Tatarajah yang lazim digunakan untuk tujuan pensuisan ialah tatarajah
pemancar sepunya. Rajah 1.25 menunjukkan transistor yang digunakan sebagai
suis.
Dua bahagian litar suis ialah:
a)
Bahagian
litar kawalan – berperanan menentukan nilai arus tapak
b)
Bahagian
litar kuasa.
Jika suis S1 dalam Rajah 1.25 (a)
terbuka (off), tiada arus mengalir dalam litar kawalan. Ini bermakna rintangan
antara tapak dan pemancar adalah tinggi. Ini menyebabkan tiada arus mengalir ke
litar kuasa dan lampu akan terpadam.
Apabila suis S1 ditutup
(on), arus yang kecil mengalir dalam litar kawalan. Ini menyebabkan simpang
tapak pemancar dipincang depan dan membolehkan arus yang besar mengalir dalam
litar tersebut untuk menyelakan lampu.
Suis S1 dalam litar
pada Rajah 1.25 (a) boleh diganti dengan komponen pengesan seperti perintang
peka cahaya (light dependence resistor,
LDR) seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 1.25(b).
Rajah 1.25 :
Transistor sebagai suis
5.6 Pengujian
Transistor Dan Kerosakan Transistor
Oleh kerana kerosakan yang sering berlaku kepada transistor ialah
kerosakan terbuka dan terpintas, maka ujian asas menggunakan meter ohm boleh
digunakan untuk menguji kerosakan tersebut.
Transistor seolah-olah dua diod yang disambung terbalik. Jika
ujian terhadap kedua-dua diod ini positif, transistor itu berkeadaan baik.
Rajah 1.26 menunjukkan cara menguji transistor NPN menggunakan meter ohm.
Rajah 1.26 : Cara menguji transistor
Meter ohm juga boleh digunakan untuk menentukan jenis transistor
serta elemen sesuatu transistor. Ini penting apabila maklumat berkaitan sesuatu
transistor tidak diketahui.
Rajah 1.27 menunjukkan langkah untuk menentukan elemen tapak dan
seterusnya jenis (sama ada NPN dan PNP) sesuatu transistor menggunakan meter
ohm.
1.
Tandakan
kaki transistor
2.
Set meter
pelbagai analog ke fungsi pengujian rintangan pada julat R x 10.
3.
Uji
transistor mengikut langkah seperti yang ditunjukkan dalam contoh
dibawah.
Rajah 1.27 : Cara menentukan elemen tapak
transistor
4.
Kenalpasti
langkah apabila transistor berada dalam keadaan pincang ke depan
[dalam contoh
diatas, transistor berada dalam keadaan pincang ke depan pada
langkah 1 dan
langkah 6]
5.
Kenalpasti
kaki sepunya untuk kedua-dua keadaan dalam langkah 4. Kaki ini
ialah elemen
tapak untuk transistor tersebut. [Dalam contoh diatas kaki
sepunya untuk
kedua-dua keadaan ialah kaki 2].
6.
Jenis
transistor ditentukan berdasarkan kenyataan berikut :
a.
Transistor
PNP – Jika kaki sepunya disambung ke tamatan positif meter pelbagai analog
b.
Transistor
NPN – Jika kaki sepunya disambung ke tamatan negative meter pelbagai analog
Rajah 1.28 : Cara untuk menentukan elemen
pemancar dan pemungut sesuatu transistor
1.
Setkan meter
pelbagai berdigit ke fungsi pengujian diod.
2.
Lakukan
ujian seperti ditunjukkan dalam contoh di bawah ini [dalam contoh ini elemen
tapak telah dikenalpasti iaitu kaki 2 menggunakan kaedah seperti yang
ditunjukkan dalam Rajah 1.28.
3.
Kenalpasti
langkah yang menunjukkan nilai susutan voltan tinggi.
4.
Dalam contoh
diatas langkah yang menunjukkan nilai susutan voltan tertinggi ialah keadaan 2.
Oleh itu kaki ialah elemen pemancar manakala kaki 3 ialah elemen pemungut.
5.7 Langkah
Keselamatan
Seperti
diod, transistor juga perlu dikendalikan dengan berhati-hati. Langkah-langkah
keselamatan seperti berikut perlu dipatuhi supaya transistor tersebut rosak.
a)
Elakkan
daripada mengenakan tekanan mekanikal kepada tamatan-tamatan
transistor supaya penyambungan
antara dawai dengan bahan separuh
pengalir tidak terjejas.
b)
Elakkan
daripada mengenakan haba yang tinggi kepada transistor, haba yang
terlampau tinggi boleh merosakkan
transistor. Apabila memateri transistor
ke papan litar, gunakan alat
pemateri berkuasa rendah.
c)
Apabila
menguji transistor pada papan litar, pastikan transistor terlebih
dahulu dipisahkan daripada litar.
d)
Untuk
transistor kuasa, penenggelam haba perlu dipasang untuk
menyejukkan transistor tersebut.
6.0 MOSFET
6.1
Pengenalan
Transistor yang dipelajari
sebelum ini ialah dalam kategori transistor dwipolar, iaitu melibatkan
kedua-dua pembawa arus elektron dan hol. Transistor tersebut juga tergolong di
dalam jenis komponen atau alat terkawal arus (current controlled device).
Satu lagi kategori transistor
ialah transistor “unipolar” iaitu
yang hanya melibatkan salah satu pembawa arus majoriti. Salah satu transistor “unipolar” yang sering digunakan ialah
Transistor Kesan Medan (Field Effect
Transistor) atau ringkasnya dipanggil FET. Ia merupakan komponen atau alat
terkawal voltan (voltage controlled
device).
FET adalah terdiri daripada dua
kategori iaitu JFET ( Junction FET )
dan MOSFET ( Metal-oxide semiconductor FET ). Dalam bab ini kita akan membincangkan lebih kepada
komponen MOSFET.
MOSFET adalah kategori kedua bagi
FET. MOSFET (metal-oxide semiconductor
FET) mempunyai terminal-terminal seperti JFET iaitu punca, parit dan get.
Yang membezakan MOSFET dengan JFET ialah terminal get diasingkan dengan saluran
(channel) oleh satu lapisan silikon oksida (SiO2). Oleh sebab
itu, arus get menjadi semakin kecil. MOSFET juga dipanggil sebagai IGFET (insulated-get
FET).
Terdapat dua
jenis MOSFET, iaitu MOSFET ragam susutan dan peningkatan (depletion-enhancement
mode) dan MOSFET ragam peningkatan sahaja (enhancement-only mode).
6.2 MOSFET Ragam Susustan Dan Peningkatan (DE MOSFET)
E MOSFET
boleh beroperasi secara ragam susutan dan ragam peningkatan dengan hanya
menukar polariti voltan antara get dan punca (VGS). Bila VGS
adalah negatif, DE MOSFET beroperasi secara ragam susutan. Sebaliknya bila VGS
adalah positif, DE MOSFET beroperasi secara ragam peningkatan. Rajah 1.29 dan
1.30 menunjukkan struktur binaan dan simbol DE MOSFET.
Merujuk
kepada struktur binaan, kita dapati saluran (channel) bersambung dari parit ke punca. Ini menyebabkan arus parit
(ID) boleh mengalir walaupun VGS=0.
6.3 MOSFET
Ragam Peningkatan (E MOSFET)
E MOSFET
boleh beroperasi secara ragam peningkatan sahaja. Ia beroperasi dengan nilai VGS
yang besar. Struktur binaan E MOSFET
berbeza dengan DE MOSFET. Rajah 1.31
menunjukkan struktur binaan dan simbol E MOSFET. Merujuk kepada struktur binaan, kita dapati saluran (channel) tidak bersambung antara parit
dan punca. Ini menyebabkan arus parit (ID) tidak boleh mengalir jika
VGS=0.
6.4 Lengkuk Ciri I-V MOSFET
Rajah 1.32 :
Simbol MOSFET
Rajah 1.33 : Binaan MOSFET
Rajah 1.34 : Lengkuk Ciri I-V MOSFET
Ciri-ciri
•
3 terminal Salir (D), Get (G) & Sumber (S)
•
Arus mengalir dari D ke S di kawal oleh VGS.
•
Bila VGS +ve, transistor ON
6.5 Asas
Prinsip Kendalian FET
Rajah 1.35 menunjukkan
struktur binaan FET. Ia terbina daripada satu bar semikonduktor bahan jenis N
yang dari dua hujungnya diterbitkan elemen atau kaki yang satunya bernama Punca
(Source) dan satu lagi bernama Parit
(Drain). Di tengah-tengah bar
tersebut terdapat dua bahan jenis P yang bersetentang, dan darinya diterbitkan
satu elimen bernama Pintu (Gate).
Untuk kemudahan, kadangkala huruf-huruf S, D dan G akan digunakan sebagai
singkatan bagi punca, parit dan pintu.
Oleh kerana bar yang digunakan di
antara punca dan parit ialah dari semikonduktor bahan jenis N, maka FET ini
dikenali dengan nama FET Saluran N. Rajah 1.35 menunjukkan lukisan simbol
skematik baginya. Perhatikan bahawa anak panah pintu menunjuk ke dalam.
Satu jenis FET lagi ialah FET
Saluran P. Rajah 1.36 menunjukkan struktur binaannya, di mana bar yang
digunakan ialah bahan jenis P dan ditengah-tengahnya dua bahan jenis N yang
bersetentang. Namun demikian tidak ada perbezaan pada nama-nama elemen. Cuma
sedikti perubahan pada lukisan simbol skematiknya seperti yang ditunjuk di
Rajah 1.36 iaitu anak panah pintu menunjuk ke luar.
Rajah
1.36 : Struktur binaan dan Simbol Skematik bagi FET saluran P
Untuk mudah mengingati simbol
skematik kedua-dua jenis ini, ingatkan saja bahawa yang ditunjuk oleh anak
panah ialah bahan jenis N. Jika anak panah menunjuk ke dalam, maka yang
ditunjuk ialah bahan jenis N untuk saluran.
Jika anak panah menunjuk ke luar,
maka yang ditunjuk ialah bahan jenis N untuk pintu. Perhatikan juga pada rajah struktur binaan
bahawa di antara bahan untuk saluran dan bahan untuk pintu terdapat cantuman
P-N yang tentunya mempunyai kesan-kesan keujudan kawasan kesusutan dan voltan
sawar.
6.6 Perbandingan Antara FET Dengan Transistor
Dwikutub
Jika dari segi bentuk fizikal,
tidak banyak perbezaan yang ketara di antara kedua-dua jenis transistor ini,
malahan kedua-duanya agak sama. Tanpa merujuk kepada nombor pengenalan dan buku
manual, agak sukar untuk membezakannya. FET, seperti juga transistor dwipolar
biasa, mempunyai tiga kaki.
Dari segi penggunaannya di dalam
litar-litar elektronik, FET juga boleh bertugas sebagai amplifier. Cara
sambungan dan pendawaiannya juga tidak banyak bezanya. FET, seperti juga
transistor biasa, disambungkan dengan tatarajah punca sepunya, di mana litar
pintu-punca menjadi terminal masukan dan litar parit-punca menjadi terminal
keluaran.
Namun, dari segi prinsip dan
ciri-cirinya, perbezaan di antara FET dengan transistor dwipolar biasa tetap
ada, di antaranya ialah:
Þ
FET
tatarajah punca-sepunya mempunyai kerintangan masukan yang sangat tinggi, lebih
kurang 100M ohm ( kerana litar masukannya ialah di antara pintu-punca yang
dipincang songsang )
Þ
FET ialah
alat terkawal voltan, transistor biasa ialah alat terkawal arus.
Þ
FET ialah
transistor unipolar, iaitu melibatkan satu jenis pembawa arus majoriti sahaja.
Transistor biasa ialah dwipolar, kerana melibatkan kedua-dua jenis pembawa
arus.
Þ
FET tidak
terlalu sensistif kepada perubahan suhu sekitar. Pembawa arus minoriti tidak
meninggalkan kesan-kesan besar. Tiada pengaruh Beta.
Þ
FET
mempunyai tatalaku Hukum Kuasa Dua, di mana, arus keluaran berubah dengan kuasa
dua masukan. Ciri seperti ini tidak ada pada transistor biasa. Ada beberapa litar
elektronik yang memerlukan ciri seperti ini.
Þ
FET mempunyai kadar bising dalaman yang rendah dari transistor biasa. Oleh itu ia kerap digunakan dalam amplifier
hi-fi dan alat terima radio FM.
No comments:
Post a Comment